We bouwen op elkaar – studenten én docenten

Na zijn hbo-studie Stedenbouwkunde in Breda werkte Chiem een tijdje bij verschillende bureaus. Toch merkte hij al snel dat de wereld van de bureaustoel en het thuiswerken in coronatijd niet goed bij hem paste. “Ontwerpen is heel subjectief. Je moet daarover kunnen sparren en samen aan een schets werken. Online viel dat helemaal weg. Ik kwam erachter dat ik het contact met mensen veel belangrijker vond dan alleen achter een computer zitten.” 

Hij besloot het over een andere boeg te gooien. “Ik heb altijd een betere klik gehad met mijn mbo-klas dan met mijn hbo-klas. De manier van leren sprak me veel meer aan. Toen dacht ik: waarom probeer ik niet eens het onderwijs? Een open sollicitatie bij mijn oude opleiding bleek een gelukstreffer: er kwam net een plek vrij en ik mocht meteen starten.

Zonder onderwijsbevoegdheid begon Chiem aan het PDG-traject, terwijl hij tegelijkertijd al voor zijn eerste klas stond. “Mijn eerste lesdag was ook écht mijn eerste lesdag. Ik kreeg een klas voor mijn neus en dacht: succes ermee. Dat was spannend, maar je leert razendsnel. Je vindt vanzelf je manier, en gelukkig klopte mijn gevoel meestal wel.” 

Het PDG bood hem de nodige verdieping. “Als iets niet werkte, kon ik terugvallen op de theorie. Dan kreeg ik handvatten om mijn houding aan te passen of meer naast de studenten te gaan staan. Dat hielp enorm.” 

Inmiddels geeft Chiem les aan eerste-, tweede- én derdejaars studenten. Ook begeleidt hij stages, is hij mentor van een eerstejaarsklas en maakt hij deel uit van het designteam rondom flexibel en modulair onderwijs. “Dat maakt het werk afwisselend. Soms sta ik voor de klas, soms ben ik onderweg voor een stagebezoek en soms werk ik met collega’s aan onderwijsontwikkeling. Maar waar ik de meeste energie van krijg, is en blijft het lesgeven.” 

Wat hij het mooiste vindt? De ontwikkeling van zijn studenten. “Ze komen binnen als pubers van vijftien, vaak nog met de houding: school is stom. Maar naarmate ze groeien, zie je dat veranderen. Rond het tweede jaar valt vaak dat kwartje. Dan nemen ze dingen serieuzer, komen ze met meer eigen initiatief en merken ze dat het eigenlijk heel leuk is wat we doen. Dat zijn de momenten waar ik het voor doe.” 

Ook de diplomeringen zijn voor Chiem bijzondere hoogtepunten. “Ik organiseer de diploma-uitreiking mee. Dat is zo’n mooi moment: studenten die je vier jaar lang hebt zien groeien, staan daar trots met hun diploma. Het mooiste is wanneer studenten zeggen hoe fijn ze hun schooltijd hebben gevonden. Dat laat zien dat we als team samen iets hebben neergezet waar zij en wij met trots op terugkijken.”

Terugkomen als oud-student tussen je eigen docenten was niet vanzelfsprekend. “Ik vond het in het begin spannend. Je staat ineens naast de mensen die jou vroeger lesgaven. En ik was 27, terwijl veel collega’s ouder zijn. Dan gaat het in de pauze vaak over heel andere dingen. In het begin voelde ik me soms meer student dan collega. Maar inmiddels voel ik me helemaal geaccepteerd. Je brengt een frisse wind mee, en daar is ruimte voor.” 

Wat werken bij Bouwen & Wonen volgens Chiem typeert, is het gezamenlijke motto: “Elke dag samen met plezier een beetje beter.” 

“We pakken het stap voor stap aan, ieder op zijn eigen tempo. Studenten leren van ons, maar wij net zo goed van hen. Als een student een andere manier vindt om tot een oplossing te komen, juichen we dat toe. We doen het samen, en we bouwen letterlijk en figuurlijk op elkaar. Zij maken het voor ons een beetje beter, en wij voor hen.”