Het mooiste is het contact met studenten – daar krijg ik energie van

Heidi begon vijf jaar geleden bij het Koning Willem I College, eerst bij de afdeling Entree. Daar werkte ze veel met nieuwkomers, een doelgroep die uiteindelijk minder bij haar bleek te passen. “Ik merkte dat ik energie kreeg van de reuring van de bouwstudenten bij de Entree-opleidingen. Ze zeggen wat ze denken, vaak heel recht voor z’n raap, maar ondertussen hebben ze een klein hartje. Dat past bij mij, want ik ben zelf ook direct en hou van dezelfde humor. Met deze doelgroep voel ik me op mijn plek.” 

Toen er een vacature vrijkwam bij Bouwen & Wonen, twijfelde ze niet. “Ik wilde werken met de rauwdouwers, de echte bouwvakkers. En dat is precies wat ik nu doe. Het is soms rauw, eerlijk en een tikje lomp, maar juist dat maakt het ontzettend gezellig. Als collega moet je dat leuk vinden, anders pas je hier niet. Maar als het je aanspreekt, voel je je hier helemaal thuis.” 

Dat sommige bouwopleidingen, zoals timmerman, metselaar en stukadoor, een echte mannenwereld zijn, vindt ze geen nadeel. Integendeel. “Juist als vrouw kun je iets toevoegen. In mijn lessen over veilig en gezond werken hebben we het bijvoorbeeld over psychosociale risico’s. Veel studenten denken dan: ach, burn-out, dat is allemaal onzin. Maar als je erover in gesprek gaat, merk je dat het wel binnenkomt. Soms hoor ik ze later letterlijk zeggen: ‘Nee hoor Heidi, dat mag niet, dat hebben we bij jou geleerd.’ Dan weet ik dat het kwartje is gevallen.” 

Heidi benadrukt dat je als docent ook een rolmodel bent. “Ik vind dat deze jongens – want het is toch vooral een mannenwereld – ook dat vrouwelijke randje nodig hebben. Het helpt hen om iets zachter te worden en ook dat is belangrijk in hun ontwikkeling.” 

Een gemiddelde week van Heidi laat zich niet makkelijk samenvatten. “Ik geef heel veel les aan bbl-klassen. Dat betekent dat ik elf verschillende groepen heb die ik meestal maar één keer per week zie. Soms geef ik drie verschillende keuzedelen op een dag. Het vraagt dus veel voorbereiding, maar maakt het werk ook heel afwisselend.” 

Naast lesgeven is er overleg met collega’s, het oplossen van problemen en het regelen van praktische zaken. “Vandaag nog viel een collega uit en moest ik meteen het rooster aan laten passen. Dan ga je bellen, puzzelen en samen met het team kijken hoe je dat oplost. Dat soort uitdagingen horen erbij – en als je het dan met elkaar gefikst hebt, geeft dat net zoveel energie als een goede les.” 

Voor Heidi zijn de successen soms groot en tastbaar, soms klein maar betekenisvol. “Een van de dingen waar ik echt trots op ben, is dat het keuzedelenaanbod binnen de afdeling inzichtelijk is geworden. Voorheen werd er door teams gekozen welke keuzedelen studenten kregen, maar nu hebben studenten écht iets te kiezen en geven we er ook les in. Dat is een mooie stap vooruit.” 

Maar het zijn vooral de verhalen van studenten die haar bijblijven. Ze vertelt over een jongen bij Entree die in het begin overal tegenin ging. “Hij vond school stom en zat alleen maar in de weerstand. Toch lukte het om een ingang te vinden. In een jaar tijd haalde hij zijn niveau 1-diploma, stroomde door naar niveau 2 en stuurde me zelfs een berichtje dat hij mijn lessen miste. Uiteindelijk heeft hij zijn niveau 2 diploma behaald en is verder gaan studeren voor niveau 3. Dat zijn de momenten waarop je denkt: hier doe ik het voor.”